Zakonom o radu (“Sl. glasnik RS”, br. 24/2005, 61/2005, 54/2009 i 32/2013), u članu 104. stav 1, utvrđeno je pravo zaposlenog na odgovarajuću zaradu, koja se utvrđuje u skladu sa zakonom, opštim aktom ili ugovorom o radu.

Članom 105. stav 1. Zakona o radu propisano je da se zarada iz člana 104. stav 1. sastoji od zarade za obavljeni rad i vreme provedeno na radu, zarade po osnovu doprinosa zaposlenog poslovnom uspehu poslodavca (nagrade, bonusi i sl.) i drugih primanja po osnovu radnog odnosa, u skladu sa opštim aktom i ugovorom o radu.

Stavom 2. istog člana propisano je da se pod zaradom smatra zarada koja sadrži porez i doprinose koji se plaćaju iz zarade, što znači da se pod pojmom “zarada”, u smislu Zakona o radu, podrazumeva bruto zarada koja u sebi sadrži doprinose i porez iz zarade koje plaća zaposleni.

Zarada za obavljeni rad i vreme provedeno na radu sastoji se od osnovne zarade, dela zarade za radni učinak i uvećane zarade, shodno članu 106. Zakona o radu, dok je u članu 107. stav 1. Zakona o radu utvrđeno da se osnovna zarada, koja se i ugovara ugovorom o radu, određuje na osnovu uslova utvrđenih pravilnikom, potrebnih za rad na poslovima za koje je zaposleni zaključio ugovor o radu i vremena provedenog na radu.

Prema tome, imajući u vidu navedeno, novčani iznos osnovne zarade, koja se ugovara ugovorom o radu mora biti iskazana u bruto iznosu i u novcu.